Hoe ver reikt de auteursrechtelijke bescherming voor videospellen? Het Hof van Justitie diende zich uit te spreken of het aanbieden van cheatsoftware (zijnde software die het spelen van een videogame gemakkelijker maakt door bepaalde door de videogameproducent bedachte moeilijkheden te omzeilen) een inbreuk uitmaakt op het auteursrecht van de producent. Dit is niet het geval stelde het Hof van Justitie in een arrest van 17 oktober 2024.
Sony is de fabrikant van de bekende PlayStation-videogameconsoles en brengt ook videogames voor deze consoles op de markt. Tot 2014 bood het onder andere de PlayStation Portable-console en de game ‘MotorStorm: Arctic Edge’ te koop aan.
Sony startte een gerechtelijke procedure voor de Duitse rechter tegen onderneming Datel, die software en een apparaat aanbiedt die compatibel zijn met die PlayStation en de gebruiker spelopties biedt die in de videogame zelf door Sony niet worden aangeboden.
Sony is van mening dat deze producten van Datel tot gevolg hebben dat de software waarop haar spel is gebaseerd, wordt gewijzigd, waardoor inbreuk wordt gemaakt op haar exclusieve recht om dergelijke wijzigingen toe te staan. Sony verzocht de Duitse rechter derhalve Datel te verbieden de betrokken producten in de handel te brengen en haar te veroordelen tot vergoeding van de beweerdelijk geleden schade.
De zaak kwam uiteindelijk voor het Bundesgerichtshof (BGH) dat besloot aan het Hof van Justitie een prejudiciële vraag te stellen over de interpretatie van de richtlijn betreffende de
bescherming van computerprogramma’s (de Softwarerichtlijn) die in België werd omgezet door de artikelen XI.294 en volgende van het Wetboek van Economisch Recht .
Het BGH merkt op dat de software van Datel door de gebruiker op de PlayStation wordt geïnstalleerd en tegelijkertijd met de gamesoftware wordt uitgevoerd. Zij wijzigt of reproduceert de objectcode, de broncode of de interne structuur en organisatie van de software van Sony niet. Het verandert alleen de inhoud van de variabelen die door de games van Sony tijdelijk naar het werkgeheugen (RAM) van de console worden overgebracht en die tijdens het uitvoeren van de game worden gebruikt. Het spel draait dus op basis van die variabelen naar de gewijzigde inhoud.
Het Hof van Justitie stelt vast dat de inhoud van de variabele gegevens die door een computerprogramma naar het werkgeheugen van een computer worden opgeslagen en door dat programma bij de werking ervan worden gebruikt, niet onder de door de Softwarerichtlijn verleende bescherming valt, voor zover het met die inhoud niet mogelijk is om een dergelijk programma te reproduceren of later te vervaardigen.
De Softwarerichtlijn beschermt inderdaad enkel de intellectuele schepping zoals die tot uiting komt in de tekst van de bron- en objectcode van het computerprogramma. Daarentegen beschermt de Softwarerichtlijn niet de functionaliteiten van het programma of de elementen waarmee gebruikers gebruik maken van dergelijke functionaliteiten, tenzij zij het mogelijk maken dat programma te reproduceren of op een later tijdstip te creëren.
Alhoewel het in deze zaak ging over de PlayStation van Sony, gaat het belang van dit arrest verder. Ook in andere sectoren bestaat er software die het mogelijk maakt om computerprogramma’s te gebruiken op een andere wijze dan oorspronkelijk was bedoeld. Dit is op zich geen inbreuk op het auteursrecht van de softwareproducent.