Online reclame voor prostitutie

De regels rond online reclame voor prostitutie zijn in België terug te vinden in het Strafwetboek. Artikel 433quater/2 Strafwetboek, dat op 7 juni 2024 van kracht werd, biedt een kader waarin online reclame voor prostitutie onder bepaalde voorwaarden is toegestaan.

Artikel 433quater/2 definieert de grenzen van wat toegestaan is in het kader van reclame voor prostitutie, specifiek gericht op meerderjarige sekswerkers. In principe is reclame maken voor prostitutie verboden, maar de wet voorziet uitzonderingen voor specifieke gevallen, onder strikte voorwaarden.

Wat houdt reclame voor prostitutie in?

Reclame voor prostitutie maken is:

  • het met welk middel ook, op enigerlei wijze, direct of indirect, reclame maken, uitgeven, verdelen of verspreiden voor een aanbod van diensten van seksuele aard door een meerderjarige, zelfs indien het aanbod wordt verhuld onder bedekte bewoordingen;
  • het door enig reclamemiddel, zowel expliciet als impliciet, kenbaar maken dat een meerderjarige zich laat prostitueren;
  • het door enig reclamemiddel, zowel expliciet als impliciet, vergemakkelijken van de prostitutie van een meerderjarige

Algemene regel en uitzonderingen

Reclame maken voor prostitutie van een minderjarige is absoluut verboden.

Ook reclame maken voor prostitutie van een meerderjarige is verboden, alhoewel de wet drie belangrijke uitzonderingen invoert. Reclame maken voor seksuele diensten is toegestaan in het geval van:

  1. Reclame achter een raam in een ruimte specifiek bestemd voor prostitutie: Dit betreft traditionele vormen van reclame waarbij sekswerkers in een fysieke ruimte werken die wettelijk bestemd is voor prostitutie.
  2. Online reclame voor eigen seksuele diensten: Een meerderjarige sekswerker kan reclame maken voor eigen diensten op internetplatformen of andere media die specifiek bestemd zijn voor dit doel. Deze platformen dienen echter aan strikte voorwaarden te voldoen (zie onder).
  3. Internetplatformen die reclame voor prostitutie publiceren : Internetplatformen die specifiek gecreëerd zijn om advertenties voor seksuele diensten te publiceren, dienen een aantal verplichtingen na te leven.

De verplichtingen van online platformen

Een belangrijk aspect van de nieuwe wetgeving is de verantwoordelijkheid die rust op internetplatformen die seksuele advertenties toestaan. Deze platformen moeten niet alleen de juiste omgeving bieden voor reclame, maar ook waarborgen dat sekswerkers beschermd worden tegen misbruik en exploitatie. De maatregelen die deze platformen moeten nemen, omvatten onder andere:

  1. Bescherming van de sekswerker: Platformen zijn verplicht om informatie te verstrekken die nuttig is voor de sekswerker om haar of zijn activiteit veilig uit te voeren. Dit kan bijvoorbeeld gaan om tips voor veiligheid, juridische rechten, en manieren om misbruik te herkennen en te rapporteren.
  2. Voorkoming van misbruik en mensenhandel: Platformen dienen waakzaam te zijn voor tekenen van uitbuiting en mensenhandel. Ze zijn verplicht om gevallen van mogelijke misbruik of uitbuiting onmiddellijk te melden aan de politiediensten of gerechtelijke autoriteiten. Dit is slechts één van de maatregelen die genomen moeten worden; platformen kunnen ook andere preventieve acties ondernemen om misbruik te voorkomen.
  3. Verificatie van leeftijd: Het is essentieel dat de platformen verificatieprocessen inbouwen om ervoor te zorgen dat sekswerkers die gebruik maken van het platform meerderjarig zijn. Dit is een kernvereiste van de wet en een cruciale maatregel om minderjarigen te beschermen.
  4. Regels omtrent verwerking van persoonsgegevens: Platformen moeten ook voldoen aan strikte regels rond de verwerking van persoonsgegevens. Enkel bepaalde categorieën gegevens, zoals de identificatiegegevens van de adverteerder of de aanbieder van de seksuele diensten én gegevens met betrekking tot de plaatsing van de advertentie, mogen worden verzameld. Deze gegevens mogen niet langer dan drie jaar worden bewaard, en de specifieke regels rond verwerking worden door bij Koninklijk Besluit vastgelegd.

Sancties bij niet-naleving

Het niet naleven van bovenstaande verplichtingen kan leiden tot gevangenisstraffen van één maand tot één jaar en geldboetes variërend van €100 tot €1.000. Deze sancties onderstrepen de ernst waarmee de overheid online platformen verantwoordelijk wil houden voor het garanderen van een veilige omgeving voor sekswerkers.

Conclusie: een delicaat evenwicht tussen veiligheid en vrijheid

De aanpassingen in artikel 433quater/2 van het Strafwetboek weerspiegelen de noodzaak om sekswerkers in een digitale wereld te beschermen, zonder hun vrijheid te beknotten. Door online platformen verantwoordelijk te maken voor het nemen van veiligheidsmaatregelen, streeft de wetgever ernaar om een balans te vinden tussen het recht van sekswerkers om hun diensten te promoten en de bescherming van kwetsbare individuen tegen misbruik en mensenhandel.

Bent u een sekswerker die online adverteert, of beheert u een platform dat dergelijke advertenties toestaat? Het is cruciaal om volledig op de hoogte te zijn van de wettelijke verplichtingen. Ons advocatenkantoor heeft diepgaande expertise in deze materie en kan u begeleiden om te voldoen aan de wettelijke eisen en sancties te vermijden. Wij staan klaar om u te helpen met juridische ondersteuning en advies op maat.